Aquel misterio tivo unha curta vida. Na revista Publications of the Astronomical Society of the Pacific, o astrónomo Edward S. Holden, do Observatorio Lick de California (EEUU), apresurábase a aclarar que aquela anomalía era simplemente o brillo de rexións máis luminosas ou de elevacións do terreo que se estendían cara á zona de sombra adxacente.
Pero para entón, o artigo chegara a mans dun home de fértil imaxinación en cuxa mente germinó unha idea. E así, aquela falsa alarma foi a orixe dos marcianos máis famosos da ciencia ficción: catro anos despois, o biólogo e escritor británico Herbert George Wells publicaba A guerra dos mundos. Na novela, as luces de Javelle eran as explosións do canón que lanzaba as naves marcianas á conquista da Terra.
No hay comentarios:
Publicar un comentario